آمارها نشان می دهد که به ازای هر ساعتی که نوجوانان وقت خود را به صورت آنلاین و روی یک گوشی هوشمند صرف می کنند، ساعت ها از خانواده خود دور می شوند و البته در معرض اختلالات خواب قرار می گیرند.
مسئله استفاده یا عدم استفاده از تلفن همراه در مدارس طی یک دهه اخیر به شدت داغ شده است. درواقع عده ای معتقدند استفاده از تلفن همراهن در مدارس به ضرر دانش آموزاناست و برخی دیگر می گویند نمی توان از تکنولوژی عقب ماند.
دیم سالی دیویس، مدرس و رواندرمانگر دانشگاه کلمبیا می گوید شاید بهتر باشد به جای محدودیت های سنگین برای کودکان و نوجوانان، محدودیت ها را صرفا به زمان های قبل از خواب آنان محدود کنیم. یعنی از نوجوانان بخواهیم پیش از خواب با تلفن همراهشان صحبت نکنند یا مشغول شبکه های اجتماعی نباشند.
اما نیک گیبب مدرس و تحلیلگر روابط کودکان و خانواده می گوید: نگرانی های عمده ای در مورد تاثیر مصرف تلفنهای همراه بر کودکان وجود دارد و بر این اساس بهتر است که دولت برای دانش آموزان در مورد چگونگی محدود کردن زمان استفاده از تلفن های همراه و گوشی های هوشمند در مدرسه و مخصوصا در داخل کلاس های درس ممنوعیت هایی ایجاد کند.
اخیرا نتایج مطالعه دانشگاه آکسفورد در مورد استفاده از تلفن همراه توسط نوجوانان منتشر شده است. این نتایج نشان داده اند که استفاده از تلفن،تبلت و لپ تاپ برای سلامت روان نوجوانان بسیار خطرناک است. این محققان داده های مربوط به بیش از 300،000 نوجوان در آمریکا و انگلستان را بررسی کردند تا مشخص کنند که عوامل مختلفی بر سلامت روان نوجوانان تاثیر گذار است که یکی از این موارد نیز تلفن همراه است.
با این حال، همه نتایج نیز مخرب نیستند، برای مثال دانشگاه راتگرز در ایالات متحده سال گذشته نتیجه گرفت که دانش آموزانی که مجاز به استفاده از تلفن همراه در مدرسه هستند در برابر برخی دروس خلاق تر، شوخ طبع تر و حاضر جواب تر هستند و درواقع استفاده درست از تلفن همراه هیچ ضرری ندارد.
یک مشکل جانبی در مورد ممنوعیت استفاده از تلفن همراه سر کلاس درس این است که وقتی کارکنان مدرسه شامل معلمان ، خدمه، ناظم و مدیر، همگی از تلفن های همراه خود استفاده می کنند، بنابراین بدیهی است که بچه ها هم تمایل داشته باشند همین رفتار را از خود نشان دهند. بنابراین برخی معتقدند استفاده از تلفن همراه باید برای همه اهالی مدرسه ممنوع باشد، نه فقط بچه ها.
برخی والدین معتقدند اتفاقا مدارس، بچه ها را به سمت فضای آنلاین سوق می دهند. برای مثال مری ادواردز مادر یک دانش آموز 12 ساله بریتانیایی می گوید: “سیستم تکلیف مدرسه دختر من کاملا مبتنی بر کامپیوتر است. تکالیف آنلاین به صورت آنلاین انجام می شود، آنلاین تصحیح می شود، تحقیقات او آنلاین است و حتی تغییر برنامه های کلاسی در شبکه های اجتماعی به اطلاع او می رسد، بنابراین من چگونه می توانم او را مجاب کنم از تلفن همراهش استفاده نکند؟”
